امروز یک شنبه هشتم سپتامبر است و من هنوز نمرده ام. فردا ظهر با پل و منو قرار دارم و اصلا نمی دانم دو هفته پیش چی توی سرم گذشته بود که به ددی پل زنگ بزنم تا باهاشون قرار بگذارم. سوال های فردایشان را می توانم حدس بزنم. دو هفته ی پیش هم می توانستم. نمی دانم چی توی سرم گذشته بود که باهاشون قرار گذاشتم. حتما جواب های مناسبی داشتم برای سوال های احتمالیشان. باورت می شود یادم نمی آید؟ اما یادم هست که قلبم خیلی سنگین بود، خیلی درد می کرد، فکر می کردم دارد از عثنی عشرم بیرون می زند. بعد یکهو انگار که خالی شد. دیگر سنگین نبود، سبک هم نبود. خالی بود، انگار اصلا نبود. انگار که دیگر زنده نیستم. جای روزی یک بار روزی چند بار زور می زنم تا خوابم ببرد. امید دارم که از خواب بلند نشوم. امید دارم که توی خواب جواب سوال هایم را بفهمم و یکی بیاید برایم توضیج بدهد و مثل یک لحظه ی فیض یکهو بر قلبم نور بتابد. اما نه خواب می بینم و نه در خواب می میرم. فکر می کنم که اگر برای زندگی کردن انقدر انگیره داشتم، تا به حال هزار بار مرده بودم. فکر نکن که نخواستم زندگی کنم. یادم هست که عاشق زندگی بودم. کلی کار بود که می خواستم انجام بدهم، کلی رویا و آرزو داشتم که فکر بهشان هم قند توی دلم اب می کرد. دنبال وقت می دویدم و فکر می کردم به روزی که بتوانم تمام روز زندگیشان کنم. به مردن فکر نمی کردم. حتی وقتی می گفتند مرگ حق است، می ترسیدم.
الان سعی که می کنم به همه ی آن رویا ها و آرزوها و کارهای مورد علاقه ام فکر کنم، هیچ چیزی به ذهنم نمی رسد. اگر غول چراغ جادو بیاید و بگوید سه تا از آرزوهایت رو بگو تا همین الان برآورده کنم، احتمالا فقط نگاهش می کنم و بهش می گویم که خیلی بالایی! بعد که بیشتر با هم معاشرت کنیم، ازش می خواهم که خواب ببینم و بفهمم. بعد هم ازش می خواهم که این بار از خواب بیدار نشوم. سومیش هم .هر چه فکر کردم چیزی به ذهنم نرسید.
حالا که نه چراغ جادویی وجود دارد و نه غولی یه این کولی! فردا ظهر با پل و منو قرار دارم و اصلا نمی دانم که دو هفته پیش چی توی سرم گذشته بود که بخواهم زنگ بزنم و باهاشون قرار بگذارم.
نمی دانم دو هفته پیش چی توی سرم گذشته بود
فی الجمله اعتماد مکن بر ثبات دهر... کاین کارخانه‌ایست که تغییر می‌کنند
فکر ,نمی ,توی ,خواب ,هم ,کنم ,توی سرم ,سرم گذشته ,گذشته بود ,بود که ,دو هفته
درباره این سایت